Forum traktujące o grach RPG i fantastyce

DziQ

Warcraft III: Reign of Chaos to komputerowa gra strategiczna czasu rzeczywistego, w skrócie RTS, wydana w 2002 roku przez firmę Blizzard, będąca trzecią częścią popularnego cyklu Warcraft. Akcja gry rozgrywa się w fantastycznym świecie Azeroth zamieszkiwanym przez takie istoty, jak elfy, orkowie oraz ludzie i opowiada o walce tychże ras przeciwko inwazji demonicznej siły nieumarłych znanej jako Płonący legion. W roku 2003 wydany został dodatek do gry, zatytułowany Warcraft III: The Frozen Throne, a w roku 2004 zupełnie nową grę MMORPG osadzoną w świecie Azeroth World of Warcraft.

Fabuła

Wojna została zakończona 15 lat temu. Horda została ostatecznie rozgromiona, a Przymierze mogło dalej powrócić do swoich zajęć choć zaczęło tracić swój dotychczasowy pęd. Orkowie jednak wciąż przetrwali. Niedobitki zebrały się w ukryciu. Młody wódz Thrall miał wizję, w której widział nadchodzący "ogień". Nasłał ją prorok, który nakazał mu podróż na zachód, do legendarnych krain Kalimdoru. Thrall uwalnia swojego przyjaciela Grom Hellscream'a i wyrusza na zachód.

Tymczasem ten sam prorok przylatuje (potrafi przyjąć postać kruka) na zebranie ludzi w sprawie tajemniczej plagi, która dotknęła krainy północy. Przynosi on ostrzeżenie o nadchodzącym końcu ludzkości i potrzebie wędrówki do Kalimdoru. Zostaje jednak wyrzucony. W tym samym czasie, książę Arthas paladyn, syn króla Terenasa, spotyka się z Utherem. Przynosi wieści o planowanym ataku klanu Orków Czarnej Skały na bezbronne miasto. Uther powierza zadanie Arthasowi, któremu obrona miasta się powodzi, niestety pojmano kilku wieśniaków. Po kolejnych walkach z orkami, Arthas zaniepokojony jest wezwaniem demonów, którego dokonał jeden z przywódców Czarnej Skały. Wkrótce wraz z przyjaciółką Jainą Proudmoore wędruje do krain północy. Tam odkrywa nowych wrogów. Są to nieumarli. Nekromanta Kel'Thuzad przyznaje się do rozesłania plagi. Wkrótce ginie z rąk Arthasa. Plaga atakuje mieszkańców Lordaeronu, zamieniając ich w zombie. Wkrótce młody paladyn walczy z upiornym władcą Mal Ganisem o dusze mieszkańców Strahnbrandu. Wpada jednocześnie w konflikt ze swoim dawnym przyjacielem i przełożonym Utherem. Po rzezi Arthas wyrusza do krain Northend, tam gdzie Mal Ganis obiecywał mu spotkanie. Na miejscu spotyka Muradina, króla gór. Przybył on, aby zabadać legendę o Mroźnym Ostrzu. Arthas zobaczył w tej broni sposób na pozbycie się Mal Ganisa i zniszczenie nieumarłych. W czasie prób zdobycia Ostrza, coraz bardziej stacza się z drogi paladynów i staje się mściwy. Nie dopuszcza do myśli, że własny ojciec wysłał za nim pościg. W końcu zdobywa Mroźne Ostrze, kosztem życia Muradina. Po zabiciu Mal Ganisa, odchodzi na pustkowie. Miecz zdobył całkowitą władzę nad jego duszą. Po powrocie do domu zabija ojca, co doprowadza Lordaeron do chaosu.

Arthas stracił ostatki człowieczeństwa. W końcu spotyka się z innym Upiornym Władcą, Tichondriusem. Wykonuje jego polecenia. W czasie misji zdobycia urny, w której mógłby przechować szczątki niegdyś zabitego Kel'Thuzada, Arthas zabija Uthera. Następnie wyrusza do krain elfów, gdzie znajduje się jedyne miejsce, umożliwiające powrót nekromanty do życia. Miasto Wysokich Elfów zostaje spustoszone, a Kel'Thuzad wraca pod postacią Lisza. Wyjaśnia on prawdziwy powód przybycia nieumarłych do Azeroth. Mówi, że to wszystko jest tylko przygotowaniem do przybycia na ziemię Płonącego Legionu, na czele z panem Archimondem. Po wielu walkach z czarodziejami, Kel'Thuzadowi udaje się przyzwać mrocznego pana. Ten jednak daje władze upiornym władcom, konkurentom Arthasa i Kel'Thuzada. Mag uważa jednak to za część planu Króla Lisza. Jedno z największych miast Lordaeronu zostaje zniszczonych, a kraina ludzi zostaje skazana na zniszczenie.

W tym samym czasie na brzegi Kalimdoru, przybywają orkowie. Ich flotę rozdzielił sztorm, więc Thrall początkowo dysponuje małym oddziałem. Próbuje zyskać jakąś informację o Gromie. W czasie podróży napotyka na "konioludzi", którzy okazują się wrogo nastawieni do przybyszów. Zabijają równiez tutejszych tubylców. Po walkach, Thrall spotyka starego Wodza Taurenów, Cairne'a. Mówi młodemu przywódcy o wyroczni, która może pomóc odnaleźć przeznaczenie orkom. Prosi też o pomoc w ochronie konwoju, który wędruje do lepszych krain, w których taureni będą mogli żyć z dala od wrogów. Po tym wszystkim, Thrall napotyka na Groma, walczącego z... ludźmi. Podobno przywędrowali tutaj wraz z orkami. Thrall nie chce denerwować ludzką ekspedycję i zastrzega Groma przed atakiem na nich. Ten jednak postępuje na przekór. Wkrótce potem wodzowie rodzielają się. Thrall wędruje wraz z Cairnem do wyroczni, a Grom musi zbudować bazę na obrzeżach lasu. Okazuje się, że las ten jest pod pieczą Nocnych Elfów. Od razu elfy uznały za świętokradztwo niszczenie lasów Ashenvale i wydały wyrok na orki. Tymczasem do krainy przybywa po 10 tys lat Mannoroth. Chce odnowić przymierze krwi zawarte niegdyś z orkami. Ma w tym własny cel, gdyż chce zemścić się na Cenariusie, półbogu Nocnych Elfów. Spragnieni krwi orkowie na czele z Gromem , wypijają splugawioną krwią demona wodę ze źródła, stając się Orkami Chaosu. Zabijaja Cenariusa, ułatwiając drogę Płonącemu Legionowi.

W tym samym czasie Thrall za pomocą Wiwern dostaje się do wyroczni. Okazuje się, że porady szuka tu też Jaina, przywódczyni ekspedycji ludzi. Wyrocznią okazuje się być kruczy prorok. Twierdzi on, że jedynym ich przeznaczeniem, jest połączyć siły i pokonać Legion.

Zjednoczone siły ludzi i orków przybywają pod lasy Ashenvale. Thrall dowaiduje się o szaleństwie Groma i postanawia mu pomóc. Zaklina jego duszę w krysztale i po oczyszczeniu, Grom wraca do swojej postaci. Po tym wszystkim, obaj przywódcy orków postanawiają raz na zawsze uwolnić się spod władzy demonów. Po walce z Mannorothem, ginie Grom, a orkowie zostają raz na zawsze wyzwoleni. Mimo to wędrują dalej do Ashenvale, doprowadzając tym samym Nocne Elfy do furii.

Tyrande, kapłanka księżyca, z niepokojem obserwowała pochód Przymierza do świętych lasów. Podczas wędrówki, została zaatakowana przez posłańców Legionu. Ostatecznie udaje jej się wymknąć. Podejmuje decyzję o obudzeniu druidów. Najpierw, z pomocą rogu Cenariusa, obudziła swojego dawnego przyjaciela, Furiona. Następnie uciekając przed plagą, niszczącą las, obudzili Druidów Szponów. Z kolei potem nadszedł czas na pobudkę Druidów Pazurów. Podczas wędrówki podziemiami, dochodzi do małej sprzeczki między Furionem, a Tyrande, wskutek czego rozdzielili się. Strażnik Gaju powędrował spełnić misję, a Kapłanka uwolnić brata Furiona, ekscentrycznego Łowcę Demonów Illidana, uwięzionego przez ponad tysiąc lat w więzieniu. Furion tymczasem napotyka przeszkodę, w postaci przemienionych w niedźwiedzie, Druidów Pazurów. Ostatecznie udaje mu się uwolnić ich ze zwierzęcych form i zdobyć pomoc. Uwolniony Illidan napotyka na Arthasa. Rycerz prosi go o zniszczenie artefaktu, który miał odpowiadać za splugawienie lasu. Illidan spełnia jego prośbę i zyskuje postać demona. Następnie wyruszył zabić Tichondriusa. Przypłacił to jednak kosztem własnej duszy. Następnie zostaje wypędzony przez swojego brata.

Prorok Medivh organizuje spotkanie trzech zwaśnionych ras. Przedstawia swój prawdziwy cel. Wkrótce potem, zjednoczone siły ludzi, orków i nocnych elfów niszczą Płonący Legion. Archimonde wpada w zastawioną pułapkę, dzięki czemu Drzewo Życia było już bezpieczne.

29 maja 2003 roku Blizzard ogłosił, że dodatek Warcraft III: The Frozen Throne "stał się złoty" (rozesłano wersję dla prasy). W sklepach na całym świecie (w różnych językach) zaczął pojawiać się od 1 czerwca 2003 roku.

Zawierał dodatkowego bohatera i od trzech do czterech nowych jednostek dla każdej z ras, cztery kampanie, pięciu neutralnych bohaterów (dodatkowy neutralny bohater został dodany w kwietniu 2004 roku a kolejnych dwóch w sierpniu), możliwość budowania przez graczy sklepów z magicznym ekwipunkiem i inne usprawnienia jak na przykład możliwość kolejkowania udoskonaleń w budynkach.

Blizzard regularnie wypuszcza kolejne łatki do wersji podstawowej oraz rozszerzonej o dodatek gry, które eliminują błędy, dodają nowe rzeczy i starają się zbalansować grę w trybie multiplayer. Jest to powód dla którego gry Blizzarda pozostają popularne na długo po ich wydaniu.

Kampania Strażniczek: "Terror z Głębin"

(ang. Sentinels campaign: "Terror of the Tides")

Strażniczka Maiev Shadowsong ściga swego dawnego więźnia Illidana Stormrage przez cały Azeroth. Illidan spotkał władcę demonów Kil'jaedena, który rozkazał mu zniszczenie Króla Lisza. Illidan sprzymierza się z wężopodobną rasą Naga – dawnymi Nocnymi Elfami, którzy zostali przemienieni przez Sargerasa, mistrza Kil'jaedena, gdy ich miasto zostało pochłonięte przez ocean 10 000 lat wcześniej. Nie udaje się im jednak zatrzymać Maiev, która podąża za Illidanem z Kalimdoru do Grobu Sargerasa. Tam Illidan zdobywa magiczny artefakt Oko Sargerasa i niszczy grobowiec próbując żywcem pogrzebać Maiev. Udaje się jej jednak przeżyć i wydostać na powierzchnię. Zdobywa także pomoc Malfuriona Stormrage i Tyrande Whisperwind, którzy wraz z nią ścigają Illidana aż do Lordaeronu. Tam Maiev i Tyrande pomagają Księciu Kael'thasowi w walce z Nieumarłymi, co kończy się jednak porwaniem Tyrande przez prąd rzeki, w momencie gdy osłaniała odwrót elfów. Maiev, wciąż czując urazę do Tyrande, po tym jak wypuściła ona z więzienia Illidana, okłamuje Malfuriona mówiąc mu, iż Tyrande nie żyje. Prowokuje go tym samym do agresywnego ataku na Nagi, zamiast do poszukiwania ukochanej. Ten właśnie moment wybrał Illidan by użyć Oka Sargerasa do stopienia lodowców w pobliżu Lodowego Tronu i tym samym zniszczenia Króla Lisza. Furion i Maiev skutecznie powstrzymują Illidana przed dokończeniem zaklęcia, w trakcie walki wychodzi jednak na wierzch kłamstwo Maiev. Bracia Stormrage łączą swe siły by uratować ich wspólną ukochaną. Wbrew woli Maiev Malfurion przebacza Illidanowi, nie odwołując jednak jego wygnania. Illidan odchodzi... wraz z Maiev, która w biega w magiczny teleport chwilę po nim.

[edytuj] Kampania Krwawych Elfów: "Przekleństwo Krwawych Elfow"

(ang. Blood Elves campaign: "Curse of the Blood Elves")

Kampania ludzi opowiada o przygodach Księcia Kael'thasa, przywódcy Krwawych Elfów – grupy Wysokich Elfów, którzy przetrwali inwazję Plagi na Quel'Thalas. Początkowo pomagając ludziom w walce z nieumarłymi, Krwawe Elfy zostają uwięzione przez rasistę i mrocznego rycerza, Lorda Garithosa, za to, iż przyjęli oni pomoc Nag (po tym, jak Garithos wycofał większość oddziałów Kaela na linię frontu). Nagi wraz z Lady Vash uwalniają jednak księcia i jego elfy z więzienia. Vash zabiera Kael'thasa do Otchłani (ang. Outland, pozostałości ze świata orków – Draenoru), by spotkać tam (i uwolnić) swojego mistrza Illidana, który został pojmany przez Maiev. Po kolejnym uwolnieniu się od Maiev, Illidan jest gotowy by podbić Odchłań, gdzie ma nadzieję być bezpieczny od gniewu Kil'jaedena po porażce z Okiem Sargerasa. Ten jednak odnajduje go i zmusza do kolejnej próby zniszczenia Lodowego Tronu. Epizod kończy się w momencie, gdy Illidan odnawia swoje przyrzeczenie zniszczenia Króla Lisza.

Siły ludzi w tej kampanii są bardzo odmienne od tych, którymi gra się w grze multiplayer. Zamiast możliwości użycia wszystkich jednostek Przymierza, mamy dostęp tylko do oddziałów Krwawych Elfów (wraz z kilkoma jednostkami, które zostały dodane w rozszerzeniu) i Nag. Możemy także kierować kilkoma oddziałami Draenei – rasy ze świata Draenor. Inaczej jest jedynie w pierwszej misji, zanim Garithos odbierze Kaelowi nie-elfie oddziały takie jak piechurów, rycerzy, krasnoludzkich strzelców i moździerze.

[edytuj] Kampania Plagi: "Spuścizna Potępionych"

(ang. Scourge campaign: "Legacy of the Damned")

W zniszczonej przez Plagę krainie Lordaeron, teraz znanej jako Splugawione Ziemie (ang. Plaguelands) toczy się wojna domowa. Siły nieumarłych są podzielone na trzy główne frakcje: Arthasa i Kel'Thuzada, którzy pozostają lojalni Królowi Liszowi, Zapomnianych (ang. the Forsaken) prowadzonych przez Królową-Banshee Sylvanas Windrunner oraz Upiornych Władców (Nathrezim), którzy są lojalni Płonącemu Legionowi, nie wiedząc o porażce Archimondea na Górze Hyjal. Kampania przenosi się pomiędzy podróżą Arthasa do Northrend by pomóc Królowi Liszowi a wojną Sylvanas przeciwko Upiornym Władcom o panowanie nad Splugawionymi Ziemiami. Na końcu Sylvanas zostaje jedyną władczynią tej krainy, Arthas zaś płynie do Northrend by bronić Króla Lisza, napotyka tam podziemną rasę Nerubian i pokonuje Illidana w pojedynku. Wstępuje także na Lodowy Tron i jednoczy z Królem Liszem. Co stanie się dalej będzie prawdopodobnie tematem dodatku do gry World of Warcraft.

[edytuj] Mini-kampania Hordy: "Powstanie Durotaru"

(ang. Horde mini-campaign: "The Founding of Durotar")

Mini-kampania Orków różni się znacznie od pozostałych. Zawiera bowiem więcej elementów z gier fabularnych takich jak na przykład Diablo. Przedstawia ona losy Władcy Zwierząt Rexxara, który pomaga orkom bronić i rozwijać ich nowy dom Durotar przed rozmaitymi wrogami. Owa mini-kampania została stworzona, gdyż twórcy gry uważali, iż historia orków nie wpasowywuje się naturalnie w przebieg The Frozen Throne. Bardziej RPGowy sposób ujęcia kampanii pozwolił twórcom na odejście od standardowej konwencji gier RTS i skupienie się na innych aspektach gry. Kampania ta pokazuje także szczegóły, które zostaną wykorzystane w kolejnej grze Blizzarda, MMORPGu World of Warcraft. Ukończenie innych kampanii nie jest potrzebne by rozegrać tą kampanię – w menu gry mamy do niej od razu dostęp.

Gracz kontroluje grupę od dwóch do czterech bohaterów, pierwotnie Rexxara i Trolla, Łowcę Cieni Rokhana. Gracz może także kierować Pandareńskim Miodowarem Chenem Stormstoutem i Wodzem Taurenów Cairnem Bloodhoofem. Przez chwilę dowodzimy także Jainą Proudmoore, orkowym Mistrzem Ostrzy Samuro i synem Cairna, Bainem Bloodhoofem. Mapy są między sobą połączone a każda z nich przedstawia nam inną część Kalimdoru jak na przykład twierdzę orków Orgrimmar lub ludzkie miasto na Wyspach Theramore.

W dziczy Kalimdoru Rexxar napotyka na posłańca orków, który został zaatakowany przez Kolcozwierzów. Mimo pomocy Rexxara ork zostaje śmiertelnie raniony, tuż przed śmiercią przekazuje jednak niesioną wiadomość Rexxarowi. Władca Zwierząt kończy misję orka, przekazując wiadomość Thrallowi, przywódcy Hordy. Rexxar pozostaje na trochę w Orgrimmarze, wykonując różne zadania dla mieszkańców miasta i zdobywając sobie tym samym ich zaufanie. Odkrywa także ludzkie oddziały planujące inwazję na Duratar, prowadzone przez Wielkiego Admirała Daelina Proudmoore, który przejął od swej córki kontrolę nad Wyspami Theramore. Rexxar zostaje wysłany by zebrać starych i nowych przyjaciół Hordy i poprowadzić szturm na wyspy, który położy kres zagrożeniu orków. Admirał zostaje zabity a zielonoskórzy opuszczają wyspę w pokoju, jednak pokój między Hordą a Sojuszem wydaje się być wiecznie naznaczony wojną.

W grze dostępny jest początkowo tylko pierwszy akt tej kampanii. Następne dwa pojawiają się wraz z kolejnymi łatkami do gry.

[link widoczny dla zalogowanych]

Lutheim

Można jeszcze dodac, że przerywniki filmowe (te animowane) to super elo mega cool wypas!! Very Happy

PrQ

Wiedziałem, że wcześniej, czy później napiszesz coś w tym rodzaju Arevas... Smile

...W zasadzie w Warcrafta gram od tgodnia...ale jakoś grafika mi do gustu nie przypadła...taka bajkowa <blee>...a filmiki są rzeczywiście fajne...

Lutheim

I ta bajkowa grafika to jedna z nielicznych wśród innych gier, gdzie żeby zobaczyc jeden pixel trzeba użyc mikroskopu. Razz

Darkkiller

Hej ma ktoś może porzyczyć Warcrafta III,najlepiej z dodatkiem Frozen Throne.
Bym był bardzo wdzieczny!!!! oczywiście przyjme propozycje z każdego miasta o ile ktoś wyśle ale najchętniej to wawa.Podjade gdzie bedzie trzeba!!
Nie to nie.Moja dziewczyna mi kupi na urodziny.Już nie potrzebuje od was pomocy Razz

P

He HE właśnie zaliczam kampanie z warcrafta tylko szkoda że taka krótka jest mogli zrobić troche więcej mapek Crying or Very sad

marek2331

ja nie mam WorcraftaIII ale mój kolega ma ją jest fajna

kingmajkel

Dobra gra, polecam.

basic1234

Witam,

world of warcraf... hmmm moim zdaniem mozna zagrac raz czy dwa...
Mi sie poprostu szybko znudzila... ale ogolnie wrazenie pozytywne.

pozdrawiam.

isasini

ja w wara gram juz hmm... ponad X lat? cos takiego... i nigdy mi sie nei nudzi^^ zawsze na b.necie sa nowe mapki do pogrania(umsy) czasami sie jakies normalki zagra(at) i caly czas jest pompa jak sie gra z polakami xDD:D

DziQ

Ta gra nigdy się nie znudzi Very Happy

Też gram w nią już parę ładnych lat, a wrażenia nadal się nie zmieniają Razz

Targowo.Istore

Ja mam ją równo od 8 lat,ale ciagle trzyma wysoki poziom i żadna z nowszych propozycji nie może się z nią konkurować. Z zapartym tchem śledzimy losy bohaterow w poszczególnej kampanii.

Morfi · Wysłany: Nie 12:21, 27 Mar 2011 Temat postu:

to najlepsza gra w jaka można grać Smile