Forum traktujące o grach RPG i fantastyce

brak

NIKE

Ocknęła się w jakiejś grocie, była przykuta łańcuchami do skały. Wokół siedziała hamra harpii. Znajdowała się głęboko pod ziemią gdyż, zauważyła rzekę lawy, która rozświetlała wszystko wokół. Harpie patrzyły na nią, co chwilę mówiąc coś między sobą, jednak nie zrozumiała ani słowa. Nagle dosłownie wyłonił się z cienia olbrzymi wielkości dwóch trolli, demon ciemności. Bestia wyglądała jak hybryda białego tygrysa i czarnego wilka, dodatkowo posiadała olbrzymie czarne skrzydła. Nie przekraczając rzeki lawy demon rzekł do niej -Za dwa dni, nastanie pełnia księżyca, a wtedy moja dziewko, zdobędę twą duszę i już nikt cię nie uratuje, staniesz się jedną z nich. Zniknął tak samo jak się pojawił, śmiejąc się na głos.

mamra22

Shruiken

Drow coraz wolniej machał mieczem, zmęczenie dawało mu się we znaki. W końcu czar się rozproszył, ukazując dużą ilość martwych harpi, leżących na ziemi. Coś odciągneło pozostałe harpie, a Drow z ulgą usiadł na ziemi, ciężko oddychając. chyba się starzeje, przydały by mi się długie wakacje, pomyślał. Zobaczył biegnącego w jego kierunku Lorana, ale sięnie poruszył. Czekał aż ten podejdzie, próbując jak najszybciej zregenerować siły.

PrQ

Loran

Podbiegł o Shurikena, zauważył żę niedobitki harpii odlatują. -Widzę, że dałeś sobie radę... te stworki porwały dziewczynę, ruszajmy za nimi póki jeszcze mamy szansę ich dogonić!- Powiedział spoglądając na odlatujące poczwary.

brak

NIKE

Obaj kompani ujrzeli blask wschodzącego słońca. Tymczasem sama dziewczyna nie wiedziała ile czasu upłynęło, usłyszała tylko głos demona "Jutro o północy twoja dusza będzie moją". Dziewczyna próbowała się uwolnić ale łańcuchy były zbyt mocne, poza tym nie zdołałaby zabić wszystkich harpii i dodatkowo demona.

mamra22

Shruiken
Drow z niezbyt szczęśliwą miną podniósł się z ziemi. szybko sprwadził swój ekwipunek i powiedział do Lorana, Dobra szybko zbierajmy się. Biegniemy cały czas, ty prowadzisz w dzień ja w nocy, miejmy nadzieje że nie odleciały zbyt daleko. Ruszył tropem harpi, ale wiedział że w dzień szybko straci je z oczu, jedyne co mu pozostało to zdać się na wzrok Lorana i ufać że nie oddalą się na tyle aby w nocy zgubić trop.

PrQ

Loran

Ruszył za Harpiami... wątpił czy będą w stanie je dogonić, jednak musiał chociaż spróbować uratować Nike. NA szczęście jak się domyślił Harpie nie miały legowisko nieopodal zniszczonego miasta, za lasem. Legowisko znajdowało się w klifie. Półelf wraz z Drowem stali na krawędzi, widzieli fale uderzające w podnóże klifu, a powyżej jamy, do których wleciały Harpie. Po środku znajdowała się większa jama, wyglądała bardziej jak duża wyrwa w skale niż naturalna jaskinia. -I oto jesteśmy, co teraz?- stali na krawędzi a słońce zanurzało się w morską głębię...

mamra22

Shruiken

Drow zlustrował fale wzrokiem, odwrócił się i usiadł na ziemi. Poczekj aż się ściemni a będziesz miał którędy wejść. Powiedział do Lorana, zapadając w krótką drzemke. Kiedy słońce zaszło już całkowicie, drow wstał,wyciągnął line i przywiązał do drzewa, drugo koniec wkładając za pas. Stanął nad krawędziom i uaktywnił czar lewitacji, modląc się w duchu żeby zadziałał. Udało mu się opuścić do jaskini, gdzie cicho wykończył dwie harpie, siedzące przy wejściu. Przywiązał line do stalaktytu i krzyknął do Lorana aby schodził, a sam z mieczami w obu rękach stanął w cieniu, nasłuchując czy jego krzyk kogoś zwabi, jednak nie usłyszał nic podejrzanego.

PrQ

Loran

Sprawdził czy lina wytrzyma, po czym zjechał w dół. Trapiła go jedna myśl- dlaczego harpię ich nie wytropiły i nie zaatakowały, zjeżdżając w dół spojrzał w mroczną jamę, była płytka, w środku była mała kupka śmieci, jednak co najważniejsze nie było tam żadnych Harpii. Rozejrzał się po klifie, po czym wszedł do jamy. -Spróbuję użyć groty cienia-powiedział do Drowa po czym skupił się widział już jak wszystko się zmienia, jak ściany się wyginają, a mrok znika. Nagle poczuł ból w okolicy skroni i zobaczył ogromne ślepia spoglądające na niego, te spojrzenie napawało go strachem, niepokojem nieomal zaczął panikować, czuł żę jego ręce poruszają się mimo woli, a spaczenie się rozszerza. Tymczasem Drow widział jak półelf powoli się rozmywa w cieniu. W końcu gdy był ledwo co zauważalny na tle skalnej ściany upał na kolana, a następnie robiąc się widzialnym podciągnął pod siebie kolana i syczał z bólu. czar opadł. Coś, lub ktoś nie pozwalał mu użyć jego sztuczek. W momencie w którym zaczął już wstawać w tunelu usłyszeli skrzek harpii i łopot skrzydeł... wielu skrzydeł. Loran zerwął się na równe nogi mimo bólu w całym ciele. -Nie mogę używać zaklęć, tu jest coś większego, groźniejszego niż te pierzaste ladacznice- powiedział do towarzysza dobywając broni. Włączył ultrawizję i zauważył w głębi jaskini około dwa tuziny potworów. -No to mamy rozgrzewkę- powiedział po czym się uśmiechnął sam do siebie. Ruszył biegiem, po ścianie i skoczył w górę aby walczyć z harpiami.

mamra22

Shruiken

Drow także przeszedł na infrawizje i wyciągnął kusze. Przykucnął i strzelił do nadlatujacych harpi, powolając dwie. Zawachał się na chwile, poczym schował kuszę i z mieczami w obu rękach ruszył w stado nadlatujących harpi, Szkoda municji zawołał w biegu do Lorana, uśmiechając się a następnie szybkim ciosem miecza rozorał brzuch przelatującej nad nim harpi.

PrQ

Loran

Przeciwników było dużo, a nadlatywało jeszcze więcej. Na szczęście półelf nadam miał kilka zaklęć w swojej księdze czarów. Szybko przypomniał sobie kilka formułek. Wystrzelił ze swoich palców 3 magiczne pociski, które trafiły w jedną Harpię wysadzając jej głowę. Cały czas tnąc i siecząc na lewo i na prawo rzucił zaklęcie płonących dłoni i z jego rąk, okalając ostrza wyskoczyły płomienne snopy rażąc kilka z oponentek. Kolejne trupy kolejne zaklęcie, Loran najpierw rzucił zaklęcie ochrony przed ogniem na siebie i towarzysza po czym wypowiadając kilka sylab rzucił czar ofensywny tym razem było to jednak zionięcie smoka, odpowiednio zmodyfikowane zaklęcie ognistej kuli, które rozlało po pewnym obszarze jaskini żywy ogień, spalając kilkadziesiąt z wrogów. Tak jak myślał Harpie nie miały nieskończonych szeregów i nadlatywało ich coraz mniej...w końcu pozostało tylko kilka z nich, jednak te zamiast ruszać do ataku uciekły z powrotem w głąb jaskini.- Dobra tam, ratujmy dziewczynę bo jeszcze biedaczka nam zemrze- powiedział głupkowato się uśmiechając po czym ruszył płynnym truchtem w mrok jaskini.

brak

NIKE

-"Bezczelni śmiertelnicy, myślą sobie, że harpie to jedyna broń jaką posiadałem, nikt nie dojdzie do tej groty żywy..."- powiedział demon. Nagle z za pleców demona, wyleciało około 20 cienistych istot, kierując się w stronę dwóch śmiałków. Dodatkowo tuż przed wejściem do groty demona, wyskoczyło dziesięć dziwnych istot przypominających pół ludzi pół koty. Nike wiedziała, że gdyby cieniste istoty zawiodły tak jak harpie, to i tak jej kompani będą zbyt zmęczeni aby walczyć z tymi pół "kocimi" ludźmi. Dodatkowo, muszą jeszcze pokonać samego demona.

mamra22

Shruiken

Drow z uśmiechem ruszył za Loranem, kiedy nagle wyczuł dziwne istoty , szybko zbliżające się do nich. Przeszedł na zwykły wzrok lecz było zaciemno aby stwierdzić z czym mająd oczynienia. Shruiken skupił się na najbliższym i otoczył go nieszkodliwymi ogniami faerie, co pozwoliłomu wreszcie celnie uderzyć napastnika, niestety miecz nie wyrządził zbyt dużej szkody cieniowi. spróbował to smo zAngurvadalem i tu efekt był lepszy, jednak nie na tyle aby spodziewać się że uda mu się pokonać tyle wrogich istot. Zawołał do Lorana, jeśli masz jakiś pomysł to działaj szybko, i z rezygnacją walczył jednym mieczem.

PrQ

Loran

Biegł i gdy Cienie doleciały na dostateczną odległość żeby je wyczuć Loran padł na ziemię skręcając się z bólu. Widocznie spaczenie, którego nabawił się przy pechowym użyciu groty w walce z Liszem było czułe na obecność cieni. Dźwignął się na kolana Cienie otoczyły go, lecz nic nie robiły. Wyciągnął Katanę. Cąłę jego Ciało jęczało z bólu, po czole i plecach ściekały stróżki zimnego potu. Uniósł broń przed sobą i wypowiedział szybko jakieś zaklęcie. Miecz zajaśniał oślepiającym światłem, Cienie jakby skuliły się w sobie na widok tak potężnego światła. -Shuriken!-ledwo co wykrzyknął przez ogromny ból jaki go trawił i podniósł miecz w górę w nadziei że Drow go od niego weźmie. *Taka wiązka światła powinna być skuteczna na cieniste istoty.... powinna... jednak czy będzie?*-myślał tylko padając na ziemię i zwijając isę w kłębek.

mamra22

Shruiken

Drow spojrzał w stronę z której dobiegł go krzyk i zobaczył świecący miecz. Z nową nadzieją wskoczył w krąg otaczający Lorana i wziął miecz. Zaatakował z całą wściekłością, bezlitonie okładając cienie oboma mieczami. Półelf miał racje miecz doskonale sprawdzał się w walce z tymi istotami. Co prawda nie padały od jednego ciosu jak śmiertelne istoty ale kilka celnych trafień skutecznie wysyłały je spowrotem i po niedługim czasie po złowrogich cieniach nie było już śladu. Shruiken pomógł wstać Loranowi i ze słowami, później sobie odpoczniemy, teraz czeka nas robota, oddał mu katanę i przeszedł zpowrotem na infawizję.

PrQ

Loran

Miecz zgasł w momencie zabicie ostatniego z Cieni. Loran nie czuł już bólu. Zakręcił mieczem i ruszył lekkim truchtem do Groty. Czuł obecność wielkiego Cienia, najwyraźniej demona. Wtem z zamyślenia wyrwał go ryk atakującego człowieka-kota. Instynktownie półelf odskoczył w tył, a istota uderzyła w ziemie, lądując na cztery łapy. Za nim Loran zauważył 8 innych, które powolnie zbliżały się do wojowników. Wreszcie skoczyły do ataku, 5 z nich wybiło isę w zastraszającym tempie aby dosięgnąć pazurami dwójkę elfów. Nie było czasu na myślenie więc wręcz instynktownie zasłonił się rękami próbując rzucić czar tarczy... jednak coś mu nie wyszło i nagle wokół niego i jego towarzysza pojawiła się tęczowa bariera, stwory się od niej odbiły. Loran stanął jak wryty -Musiałem pomylić zaklęcia-powiedział tylko widocznie koty bał się podejść do tej dziwnej tęczowej tarczy.